روزهای کارگاهی

اینجا باشه برای اینکه ببینم چقدر عوض شدم و می‌شم ... + الحمدلله علی کل حال ... مخصوصاً این حال و احوال الانم ... شاید توی آخرین باید برای عنوان وبلاگ توضیح بدم... "واره" تو زبان ما گاهی برای بیان تعلق به کار می‌ره...  و "درد" متعلق به انسان است. انسانی که "درد" نکشد حتما یک روزی یک‌جایی می‌فهمد که باید درد کشید تا رشد کرد! و همه‌ی این‌ها رو از حرف خدا کشیدم بیرون که خیلی وقت‌ها اروم در گوشم گفت ببین "لقد خلقنا الانسان فی کبد" پس درد بکش و راضی باش... دل کندن از اینجا کار آسونی نبود و نیست ولی خب این دنیا دنیای دل کندنه! باید از خیلی چیزهای مهم‌تر از این وبلاگ و نوشته‌ها دل کند تا شاید بتونی یکم و فقط یکم پرواز کنی! خیلی وقت‌ها برای خیلی از شماهایی که ندیدمتون و حتی تو وبلاگاتون نظر نذاشتم خیلی دعا کردم ... پس شاید حقم هست که ازتون بخوام دعام کنید! یا علی روزهای کارگاهی...ادامه مطلب

روزهای کارگاهی...

چند روزیه می‌خوام اروم شم بعد راجع به این قضیه فکر کنم و بنویسم اما هر بار هر عکسی از هر سن و سالی که از اون منطقه می‌بینم دوباره گر می‌گیرم... واقعا وظیفه نظام اسلامی در قبال این‌گونه حرکات چیه؟ مگه ما نمیایم میگیم که ولایت فقیه همون ولایت معصوم هست! آیا اگر امام زمان بود همین قدر منفعلانه رفتار می‌شد! آیا فقط به یک سری جملات دیپلماسی گونه ختم می‌شد! حد اقلش این نبود که می‌گفت آهای مظلومان بجنگید روزهای کارگاهی...ادامه مطلب

زیاد پیش اومده تو مناسبت‌های خاص برگشتم ببینم پارسال کجا بودم و الان کجا؛ این روزها که خیلی وقتا به خیلی چیزا خیلی فکر می‌کنم، می‌فهمم که خیلی وضع الانم فرق کرده با پارسال همین روزها، همین دم دمای عرفه... من آدم غرغرویی هستم، لااقل جلوی شماها که خیلی غر می‌زنم. شکایتم که هست تقریباً. ولی دعا کن همیشه مقطعی باشه. دعا کن که وقتی مثل الانا تو اتاقی که برقاشو از قصد روشن نکردم راضی نه! خوشحال باشم. وق روزهای کارگاهی...ادامه مطلب

دو حالت داره 

یا اینکه این یکیم میگذرونمش یجوری و بعدش خوشحالم 

یا اینکه بدجوری حالم گرفته می‌شه و دپرس می‌شم و باید سعی کنم خوشحال باشم!

تهش مثل اینکه یه حالت داره!

روزهای کارگاهی...

گر ز آزردن من... هست غرض مُردن من؛

مُردم ... آزار مَکش از پی آزردن من.

وحشی بافقی

+ انقدر اثر رسانه رو این روزا دیدم فکر می‌کنم حافظ و سعدی رو هم رسانه‌هو گندشون کردن برای من وحشی یه چیز دیگس

+ تمام

روزهای کارگاهی...

سلام از شب چهارشنبه که تصویرت رو تو کانال اخبار سوریه دیدم، دلم بدجور برات تنگ شد. خیلی ناجور بودا اون موقع منو نمی‌شناختی و احتمالا نمیدونی چقدر ناجور. هنوز تصویرت بین همه پخش نشده بود که شروع کردم به فکر کردن درباره خودم و شما. که اینکه چی می‌شه که دغدغه‌های تو یکدفعه می‌شه دفاع از حرم و جنگ سوریه و شهادت و دغدغه‌های من می‌شه دل‌کندن و دلبستگی به ریز و درشت‌های این زندگی! چطور می‌شه که تو از خانمت و بچه‌ت دل می‌کنی و می‌ری ولی من که نه خانم دارم نه بچه نمی‌شه و نمی‌تونم برم! من و تو همسن بودیم ولی هم‌فکر و هم مسیر اصلا اگه مسیر شما همون صراط مستقیمه پس لابد این مسیری که من توشم در بهترین حال روزهای کارگاهی...ادامه مطلب

مشهد؛

برای منِ توی تهران گیرافتاده‌ی نیازمند به حرم

یعنی همه‌چیز!

تصمیم‌های بزرگ و کوچیک زندگیم رو سعی می‌کردم از مشهد کلیدشو بزنم!

دل دل می‌کنم تا آخر هفته بشه و ان‌شاالله مشهد باشم.

+ همیشه اخلاقم این بود که بذارم مطمئن شم و برسم بعد پست بذارم ولی یه جور عجیبی دلتنگم!

روزهای کارگاهی...

یادمه روزی که شروع کردم به وبلاگ زدن خیلی رو اسمش فکر نمیکردم و این اسم رو همینجوری و احساسی انتخاب کردم.
الان این اسم رو اصلن دوست ندارم در عین حال هم اصلن نمی خوام عوضش کنم!
آدم خیلی جاها باید پای تصمیم های گذشته ش بمونه حتی اگه اشتباه باشه!
گفتم که فقط گفته باشم.
اگر همین الان ضربدر بالا سمت راست را بزنید با احتمالی قریب به یقین تضمین میکنم که چیزی را از دست نداده اید.
ببخشید اگر پست ها را خواندید و چیزی دستگیرتان نشد.
اینجا اصلا مخاطب محور نیست.

روزهای کارگاهی...

اصلا انگار بعضی ما مردها فطری دوز خودخواهیمان بالاست... و به قول یکی از جنس خودم بخاطر خودخواهی‌ماست که نمی‌خواهم درد بکشی؛ نمی‌خواهم حتی یک لحظه هم درد بکشی، حاضرم زمین و زمان را بهم بدوزم تا درد نکشی ولی حیف، حیف که بعضی وقت‌ها انقدر درد داری که یادت می‌ره یکی هم هست که پا به پات درد رو حس می‌کنه روزهای کارگاهی...ادامه مطلب